Bijzondere dag voor jagers Koert Bakker en Albert de Vries
Mét wapen uitgenodigd op Schiphol
Een unieke kans én hartstikke leuk. Zo kijken Koert – van de vuurtoren – Bakker (81) en Albert de Vries (51) terug op de bijzondere uitnodiging die ze kregen van luchthaven Schiphol. De twee ‘jagers’ mochten vorige week zaterdag langskomen om ganzen te verjagen van de landingsbanen.
Koert Bakker is gediplomeerd jager sinds 1973 en ook Albert de Vries kan zichzelf ondertussen een ervaren jager noemen. De niet alledaagse hobby wordt beoefend in het jachtseizoen – van september tot en met maart. Koert heeft zelfs een eigen jachtveld in Friesland. ,,Door de jaren heen is er veel veranderd, de regels zijn veel strenger geworden. Jagen mag nu alleen nog ter bestrijding van wildschade. Dat houdt voornamelijk ‘verjagen’ in, bijvoorbeeld van een boerenland naar natuurgebieden, en ja… af en toe valt daarbij nog een slachtoffer”, legt Koert uit.
Gevaar luchtverkeer
Des te bijzonderder was de uitnodiging uit Amsterdam. Op Schiphol geldt namelijk een ontheffing voor deze regels. ,,Schiphol kampt met overwinterende ganzen, soms wel duizenden. Het aantal neemt steeds meer toe en deze ganzen vormen een groot gevaar voor het luchtverkeer. Wat denk je wanneer zo’n dier in de motor van een vliegtuig terechtkomt. Daarom zijn jagers nodig om de landingsbanen vrij te houden.”
De twee mannen vertrokken ’s morgens vroeg om drie uur richting Schiphol, waar ze eerst een flinke controle moesten doorlopen. ,,Je wordt gevraagd om met een vuurwapen naar Schiphol te komen, dat is natuurlijk niet zomaar wat.” Twee uur later konden Koert en Albert aan de slag. Met zogenaamde lokganzen en lokfluiten stuurden ze de ganzen een andere richting op, werden ze gevangen en verloren de nodige ganzen het leven. Rond een uur of elf hadden de twee jagers de situatie onder controle. ,,Het was een hele bijzondere ervaring. Dat je op zo’n beveiligd terrein mag rondlopen met een wapen en je kwaliteiten als jager mag waarmaken.”
Rookton
Hoe de keus op de twee Urker mannen is gevallen, weet Koert niet precies. ,,Je wordt door allerlei mensen geobserveerd op de schietbaan. Ik durf mezelf wel gespecialiseerd te noemen op het gebied van de lokfluit en dat is hierbij natuurlijk erg belangrijk. Door het horen van deze fluit verandert een gans van route en als er één gaat, volgt de rest.” Ook denkt hij dat ze nog wel een keertje worden uitgenodigd. ,,Albert had de rookton meegenomen, we hebben achteraf met z’n allen genoten van lekkere pooien en tongetjes.”